به‌گزارش باشگاه در و پنجره و نما به نقل از صمت، این عرصه به عقیده بسیاری از فعالان و متخصصان این صنعت از دید دولت پنهان مانده و توجهی به آن نمی‌شود. از یک سو بی‌توجهی دولت به این صنعت و عدم‌حمایت از فعالان این حوزه و از سوی دیگر، شیوع ویروس کرونا موجب شد وقفه‌ای به‌نسبت طولانی در روند فعالیت این بخش از صنعت کشور ایجاد شود. وقفه‌ای که به عقیده کارشناسان صنعت نمایشگاهی موجب ایجاد سردرگمی در میان فعالان این حوزه شده است. حال باید دید این سکون و ایستایی که به علت شیوع این ویروس در صنعت نمایشگاهی بهچ‌وجود آمده را چگونه باید جبران کرد؟ صمت به همین منظور گفت‌وگویی با علی معین، برگزارکننده و فعال صنعت نمایشگاهی ترتیب داده و نظر وی را در این زمینه جویا شده که گزیده‌ای از این گفت‌وگو را در ادامه مطالعه خواهید کرد.
صنعت نمایشگاهی در سکون
علی معین در ابتدای این گفت‌وگو با بیان اینکه صنعت نمایشگاهی کشور به‌واسطه اتفاقات پس از شیوع ویروس کرونا دچار سکون شده، اظهارکرد: ما در یک سایت ۵ حلقه شامل، برگزارکننده، غرفه‌دار، غرفه‌ساز و بازدیدکننده را داریم که در صورت نبود هر کدام از این ۵ حلقه اصلی، عملا چیزی به‌عنوان نمایشگاه وجود نخواهد داشت. وی در ادامه افزود: در اینجا می‌خواهم با ذکر مثالی وضعیت صنعت نمایشگاهی را تشریح کنم. برفرض مثال، نمایشگاه‌هایی که قبل از شیوع ویروس کرونا برگزار می‌شدند را با عنوان اسکی روی آب و نمایشگاه‌های فروش و نمایشگاه‌های بهاره را نیز به‌عنوان اسکی روی برف نام‌گذاری می‌کنیم.حال بنا به‌دلایل مختلف سیاسی، اقتصادی و... آب دریا خشک شده است. در این میان، بخش‌خصوصی که پیش از این مشغول اسکی روی‌آب بود مشغول دست‌وپا زدن‌است و چیزی تعریف کرده به‌عنوان اسکی روی چمن و نام آن را گذاشته نمایشگاه تخصصی همراه با بازدید مجازی!
بی‌توجهی دولت به نمایشگاه‌ها
این فعال نمایشگاهی در ادامه گفت: برگزارکنندگان، سایت‌داران، غرفه‌سازان و غرفه‌داران که ارکان نمایشگاه هستند، طبق استراتژی جدید ملزم به آموزش، بازبینی و فرهنگ‌سازی هستند. سایت‌داران همچنان با روش قدیم نمایشگاه‌داری می‌کنند؛ بنابراین شرکت سهامی نمایشگاه‌ها آن چارچوب برگزاری نمایشگاه که تاکنون اجرا می‌کرده را باید عوض کند. تغییر همیشه سخت است و در برابر آن مقاومت وجود داشته اما باید این سختی را به جان خرید و تغییر کرد. متاسفانه در میان برگزارکنندگان نیز اختلاف‌نظر و تضاد منافع به‌وجود آمده است. در نتیجه حوزه برگزاری نیز به همان روش سنتی عمل می‌کند و با کاهش هزینه خود به نوعی پسرفت هم داشته است. اوضاع مالی غرفه‌سازان نیز خراب اندر خراب است و پشتوانه مالی ندارند و همچنان با روش سنتی مشغول غرفه‌سازی هستند.
مشارکت‌کننده نیز دچار مشکلات فرهنگی زیادی است، چراکه اکثریت قریب به اتفاق آنها فقط برای فروش بیشتر در نمایشگاه‌ها حاضر می‌شوند و نمی‌دانند نمایشگاه برای ایجاد ابزار است، نه فروش. در این میان دولت نیز کم کاری بسیاری کرده است و به‌عقیده من دولتمردان نمی‌دانند نمایشگاه چه قدرت بزرگی در راستای پیشرفت کشور چه از نظر اقتصادی، چه از نظر سیاسی و چه از ابعاد دیگر دارد و به همین دلیل توجهی به این صنعت ندارند. علی معین در پایان اظهارکرد: در نتیجه معتقدم تمام اجزای برگزاری یک نمایشگاه باید دوباره نسبت به برگزاری نمایشگاه‌ها با دیدگاهی به روزتر و جدیدتر اقدام کنند تا روز به روز شاهد اعتلای این صنعت و به موازات آن اقتصاد و قدرت کشور باشیم.
