به‌گزارش باشگاه در و پنجره و نما به‌نقل از محمدرضا حریریان از سایت صما؛ مدیرعامل شرکت تهران محاسب متأسفانه علیرغم وجود کارشناسان و متخصصان زبده و مجرب در ایران و توانایی بالقوه ساخت و ساز مدرن و صنعتی شده ولی به علت عوامل مختلف، ساخت و ساز پایدار انجام نمی شود:
- عدم وجود ضمانت اجرایی قوانین موجود ساخت و ساز.
- عدم وجود نظارت کامل و جدی و کنترل شده بر احداثات علیرغم اینکه متولیان زیادی برای این کار وجود دارند از جمله نظام مهندسی ساختمان، شهرداری‌ها، سازمان برنامه و بودجه، مرکز تحقیقات ساختمان، وزارت راه و شهرسازی و ثبت اسناد و غیره.
- عدم وجود مصالح صنعتی و مورد نیاز صنعت ساختمان و یا در صورت وجود انواع بسیار اندک آنها در جامعه مهندسی اراده عمومی برای استفاده از آنها وجود ندارد.
- عدم وجود سازنده‌های متخصص ساختمان‌های مسکونی و خصوصی و ساخت آنها توسط افراد غیرمتخصص اعم از بازاری و دکتر و کاسب و غیره ...
- عدم وجود تضمین بیمه‌ای ساخت و ساز از مطالعات اولیه گرفته تا زمان بهره‌برداری از آن.
- سودجویی سازندگان بدون توجه به رعایت ضوابط و کنترل کیفیت مناسب.
- عدم انجام روند صنعتی‌سازی ساختمان از جمله کارخانه‌ای کردن تمام قطعات و اجزاء و سبک کردن آنها و صرفه‌جویی در مصرف انرژی و استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر.
- نخاله‌سازی بیش از حد استاندارد در ساخت و ساز و ولو کردن آنها در طبیعت.
- وجود کارخانه‌های تولید مصالح که از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند و تولید CO2 آنها بسیار خارج از استاندارد که آلودگی محیط زیستی فراوانی ایجاد می‌کنند.
- مصرف اضافی آب در ساخت و سازها و هدررفت آنها به مقدار زیاد.
- عدم استفاده از فرآیند بازیافت آب و فاضلاب و صرفه‌جویی در آب و تبدیل فاضلاب به عوامل مفید برای طبیعت.
- عدم بازیافت مصالح تخریب شده و تبدیل آنها به موادی که در ساخت استفاده می‌شود.
- عدم عادت به استفاده از ملات‌های خشک در ساختمان برای صرفه‌جویی، افزایش سرعت کار و عدم آلایش محیط ساخت و ساز و ایجاد دقت و کنترل بیشتر در اجرا و رعایت بهتر ضوابط.
- عدم تعهد رعایت برنامه ریزی برای ساخت و سازها توسط ارکان‌های مختلف اجرا از جمله کارفرمایان و پیمانکاران.
- عدم تأمین کامل مالی پروژه‌های ساخت و ساز عمومی و دولتی توسط کارفرماهای دولتی.
- وجود رقابت نامتوازن و ناعادلانه بین شرکت‌های خصولتی و شرکت‌های بخش خصوصی و تبعیضات فراوان در این رابطه.
عدم وجود مدیریت یکپارچه ساختمان تحت حوزه دانش مدیریت پروژه.
خسارات وارده بر محیط زیست در روش سنتی ساخت و ساز:
از بین بردن اکوسیستم و فضای سبز
تولید زباله حدود 45% الی 65% در طبیعت
حدود 40% از منابع طبیعی استخراجی آسیب می‌بینند
تولید گازهای گلخانه‌ای به‌خاطر استفاده از سوخت‌های فسیلی
عمرکوتاه ساختمان در ایران حدود حداکثر 50 سال
قلع و قمع باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی برای ساختمان‌سازی و سودجویی مطلق و ضررو زیان فراوان به محیط زیست طبیعی.
وجود فساد مالی و اداری در ارگان‌های ذی‌ربط ساخت و ساز از جنبه‌های کنترل فنی و نظارت، اعطای جواز ساخت، اعطای پایان کار و موارد مشابه آن.
وجود بعضاً ضوابط و قوانین ناقص یا متناقص باهم.
به هرحال اگر بخواهیم بیشتر کنکاش کنیم حتماً نواقص دیگری را متوجه می‌شویم ولی مهم یافتن اراده ملی و یکپارچگی سازمان‌های ذی‌ربط و وحدت مدیریت در آنها و کمک به تجهیز کارخانجات صنعتی و مدرن مصالح و قطعات ساختمانی توسط حاکمیت و اصلاح نظام آموزشی و تربیت دانشجویان مورد نیاز فنی و اجرایی برای ساخت و سازها و محدود کردن آموزش های نظری برای دانشجویان، انتقال تکنولوژی ماشین‌آلات و روش‌های مدیریت ساخت به ایران، ترویج استفاده از صندوق‌های توسعه‌ای محلی و منطقه‌ای برای سرمایه‌گذاری خرد و متوسط بخش خصوصی در صنعت ساختمان.
درمقابل ساختمان سبز که زیرمجموعه‌ای از ساخت و ساز پایدار می‌باشد چه شرایطی دارد:
ساختمان‌های سبز دارای میانگین صرفه‌جویی در مصرف انرژی به مقدار 30% در کاهش کربن 35% و صرفه جویی در آب مصرفی 30% تا 50% و کاهش در تولید زباله برابر 50% تا 97%می‌باشند.
در ساختمان پایدار ساختمان زنده به‌عنوان ساختمانی است که سالانه صفر درصد برمحیط تأثیرگذار است. این مسأله شامل انرژی، آب، پاکسازی ضایعات و بدون آلودگی است.
*ساختمان پایدار دارای 100 درصد ضرر کمتر است (بیل مکدونو).
