پیشرفت‏‌های شگرف تکنیک‌های نصب پنجره در یک دهه اخیر

  • یکشنبه 12 آذر 1396 ساعت 11:12

اخبار => اخبار

باشگاه در و پنجره و نما: سودال یکی از بزرگترین تولیدکنندگان مستقل درزگیر، چسب ‏های ساختمانی و فوم ‏های پلی یورتان در اروپاست. مقر اصلی این شرکت در شهر Turhout بلژیک جای دارد.
پیشرفت‏‌های شگرف تکنیک‌های نصب پنجره در یک دهه اخیر

به‌گزارش باشگاه در و پنجره و نما، این شرکت با تکیه بر سرمایه‏ گذاری هنگفت خود در زمینه تحقیق و توسعه، موفق شده است رشد جهانی خود را به‏ طور ثابت تداوم بخشد و با بهره‏ گرفتن از تکنولوژی‌های برتر در تولید محصولات خود همواره نوآوری و ابتکار به خرج دهد. مرکز تحقیق و توسعه شرکت سودال در سال 2011 رسما کار خود را آغاز کرد؛ ساخت این مجموعه عظیم حدود دوسال به طول انجامید.

یکی از چالش ‏های اصلی در ساخت و سازهای مدرن، مصرف انرژی است. همان طور که مؤلفه‏ های بنیادی ساختمان حائز اهمیت هستند، پنجره‌‏ها نیز، نقشی حیاتی را برعهده دارند. بنابراین بررسی رابطه بین پنجره‌‏ها و سایر مولفه‏‌های ساختمان‌ها، امری ضروری است.

نگرانی‌ها و قوانین مرتبط با مصرف انرژی، ساخت و سازها را به سرعت به سمت یافتن مصالح جدید و پیشرفته‌تر سوق داده است. Uf، Ug  و Uw ، نیز تبدیل به USPهای اصلی شده‌‏اند. ولی باید گفت که نکته اصلی در “پرتاب کردن” این پنجره‏ ها درون دیوارها چیست؟ به منظور روبه ‏رو شدن با چالش‌‏ها، اهمیت اظهار توجه به این نکات بسیار مهم است. اکنون نگاهی به چند نکته جالب در این زمینه خواهیم انداخت:

درزگیرها به صورت نوارهای از پیش فشرده تولید می‏‌شوند و راه‌حل بسیار خوبی در برابر شرایط آب و هوایی محسوب می‏‌شوند.

فرآیند نصب پنجره باید در سه پرده تکمیل شود: بیرون، داخل و مرکز

دور نگه داشتن آب

البته، نخستین مسئله، ایجاد موانع بر سر راه ورود آب به درون است. البته تا اینجا، هیچ چیز جدید نیست، ولی راه‌‏های تازه ‏ای برای این کار ابداع شده‌‏اند. یکی از این راه‌‏ها، قابلیت ضدنفوذی است که در محصولات جدید، فراهم شده است. با این ابتکارات تازه، حتی تا فشار باد (یا آب) 600 پاسکال نیز، چیزی به داخل نفوذ نمی‌کند. آسیب‌پذیرترین نقاط، تخته‏‌ها و ورقه‏‌ها هستند، زیرا بیشترین تماس را با آب دارند و بارشی اندک، رطوبت زیادی را جذب می‌کنند.

در بحث نمای ساختمان‌ها نیز، پوشش‌هایی غیربافتی و جدید، اختراع شده‌‏اند. این پوشش‌‏ها قادرند مطابق با استاندارد EN1027، تا درجه‌ای معین، تبخیر آب را کنترل کنند.

مقدار Sd این محصولات 0.05 است. در ساخت و سازهای مرتفع‌تر از 50 متر، EPDMها (اتیلن پروپیلن دی ین مونومرها)، گزینه بهتری هستند و به ‏راحتی به مصالح مختلف حتی بتن می‌چسبند. به‌دلیل اینکه آنها معمولا مقادیر Sd بالاتری دارند (عایق ‏ترند)، در برابر المان‏‌های مختلف، محافظت قابل قبول‌تری را از خود نشان می‌دهند. در ساختمان‏‌های قدیمی و سنتی‏‌تر، درزگیرها و نوارهای کمپرس شده می‌توانند مناسب باشند. در صورت وجود برچسب‏‌های اطلاعاتی بر روی محصول، لطفا به شاخص CE رجوع کرده و مناسب‌‏ترین درزگیر را انتخاب کنید. اگر می‌خواهید از درزگیری برای پر کردن فاصله بین چارچوب و دیوار استفاده کنید، از مدل‏‌های F (مخصوص نما) استفاده کنید.

درزگیرهای مرغوب، ظرفیت سیال 20 تا 25 درصدی دارند. بهترین کیفیت متعلق به مدل F-EXT-25LM است. برچسب RAL، به معنی بالاترین کیفیت است. تکنولوژی جدید و جالبی که این روزها مطرح شده است “درزگیرهای تلفیقی (هیبرید)” هستند، که همراه با ظرفیت‏‌های حرکتی (گرانروی) بالا، مزایای دیگری نیز دارند. برخی از این مزایا عبارتند از: ضد‌زنگ بودن در صورت نصب روی سنگ، چسبندگی بالا بر سطوح ناهموار، بدون بو بودن، سازگاری با شرایط اقلیمی متفاوت و غیره.

جدیدترین ابداعاتی که در نمایشگاه Bau Munich نیز به نمایش درآمده‌‏اند، محصولات سیال هیبرید هستند. این محصولات در قالب افشانه و برس تولید شده و هر سطحی را عایق و ضدنفوذ می‏‌کنند. استفاده از محصولات بسیار راحت است و در مقایسه با سایر محصولات غیربافتی آستانه پایین‏‌تری دارند.

نگه داشتن هوا در داخل ساختمان: هوابندی

نژاد اروپایی، پیش به سوی NZEB!

با اجرای قانون 2002/91/EC (آیین‏نامه بهره‌‏وری ساختمان‌ها یا EPBD)، اروپا در حال اتخاذ سیاست‌‏هایی است که هدف آن، بهینه‏‌سازی مصرف سوخت طبق سیاست 20-20-20 است. این یعنی تولید مشتقات CO2 20 درصد کم، مصرف انرژی 20 درصد کم و استفاده از انرژی‌‏های نوین و تجدیدشونده، 20 درصد زیاد شود (سال تصویب 1990). این آیین نامه، سختگیری‌های بیجا را تحمیل نمی‏‌کند، بلکه نقشی مشوق را برای رسیدن به مصرف کمینه (NZEB) ایفا می‌‏کند. تعریف ساختمان ایده ‏آل بر اساس آن عبارت است از:

“ساختمانی که بهره‌وری بالایی (ضمیمه I) داشته باشد. تقریبا هدرروی انرژی در آن صفر باشد و از منابع انرژی پاک”در محل استفاده کند.”

از سال 2001، این چشم انداز، تبدیل به استاندارد ساختمان‌های نوساز در تمام اروپا شده است!

خانه ‏های پیشرو

از سال‏‌های اولیه دهه 90 میلادی، چندین معیار برای ساختمان‌‏های بهینه آلمانی تعیین گردیده است:

1. پیشگیری از هدررفت انرژی و محدود کردن حداکثری مصرف

2. استفاده از انرژی‏‌های جایگزین تا حد امکان

3. استفاده حداقلی از سوخت‌های فسیلی

ساختمان‏‌های پیشرو با مقدار 50-18 (نرخ گردش هوا)، استانداردهای بالایی را پاس کرده‌اند.

محبوس کردن حداکثری هوا

بنابر گفته‌های فوق، هوابندی، معیار کلیدی خواهد بود. این نگرش کاملا منطقی است و بهترین راه برای جلوگیری از هدررفت حرارت، نوآوری، پیشگیری از مسائل ناشی از رطوبت و آلودگی صوتی است. هوابندی مناسب راهی است که با دست و بدون ابزار خاص، قابل انجام است. مضاف بر این‌ها، هوابندی خوب، اقتصادی‏‌ترین راه برای بهینه‌‏کردن یک سازه است.در عمل، هوابندی با تست موسوم به “در دمنده” (EN13829)، قابل ارزیابی است. این تست شامل دو متد A و B می‏ شود. اخیرا در استاندارد جهانی ایزو 9972 نیز گنجانده شده است. نتیجه این ارزیابی با یکای m2/h (مقدار نشت بر واحد زمان) با اختلاف فشار پیش‌فرض 50 پاسکالی (بین بیرون و داخل)، ارائه می‏‌شود. برای رسیدن به اندازه‏‌گیری دقیق، بسیاری از کشورها، چارچوب‏‌های کیفی مختلفی را، اضافه بر سازمان، مطرح واجرا کرده‌اند.

هوابندی پنجره‌‏ها بر اساس استاندارد EN1026 (در شرایط آزمایشگاهی)، تست می‌‏شود. سایر مصالح ساختمانی نیز تحت EN12114، تست می‏ شوند. واحد نتیجه خروجی، جریان نشتی بر واحد زمان m/sq است. در عمل، پنجره‌‏ها (همراه با پروسه نصب)، به طور میانگین، عامل 35 تا 40 درصد از نشت هوا هستند؛ استفاده از لولاهای مناسب، بسیار مهم است. نشت 15 درصدی، نشانه اجرای ضعیف تلقی می ‏شود.

حصارهای هوابند در سمت گرم‌‏تر سازه (داخل) نصب می‌‏شوند. برای رسیدن به کیفیت حداکثر، می‌توان از درزگیرها نیز بهره برد. بهترین درزگیرها از نوع ویژه نما (F) هستند و نمونه‏ های INT و EXT نیز مناسب هستند. ظرفیت حرکتی، (گرانروی) ممکن است مقداری کمتر باشند؛ می‏توان گفت عدد 12.5 درصد مناسب است. برای درزگیری می‌توان از آکریلیک‏‌ها نیز بهره برد، ولی باید اشاره داشت که این نوع مواد از کیفیت خوبی برخوردار نیستند. پس ترکیبی از مواد غیربافتی گزینه مطلوب‌تری، محسوب می‏‌شود. آز آنها در عمق‏‌های مختلفی می‏‌توان استفاده کرد (150-100-70 میلی‏متر) و قابلیت گچ‌کاری و پرداخت روی آنها نیز وجود دارد. به طور کلی، آنها از جابه‌جایی و نفوذ رطوبت، جلوگیری می‌کنند. این نوع مواد توانسته‏‌اند به Sd  m10  یا بیشتر دست پیدا کنند.

نوآوری‏‌های جدید، محصولات مایع ساخته شده از آب را به بازار فرستاده‌اند. این محصولات در قالب افشانه و رنگ تولید شده‏‌اند. مزیت اصلی آن نسبت به نمونه‏‌های قدیمی، زمان “گرفتن” و راحتی استفاده است. این مایعات در حال حاضر جهانی شده ‏اند و قابلیت پر کردن ترک‏‌ها را در فیبرهای مسلح و تقویت‌شده نیز پیدا کرده‌‏اند (البته نمونه‌های افشانه‌‏ای چنین قابلیتی ندارند). آنها همچنین می‌توانند همراه با مواد پشمی، عمق بیشتری را پوشش دهند.

سازندگان این محصولات، آنها را در قالب رنگ‏‌های دگرگون‏ شونده تولید کرده‌‏اند. هنگامی که رنگ ماده، از آبی به مشکی، بگراید، گچ‌کاری بر روی آن بلامانع است.

مرکز: پل‏‌های حرارتی

اغلب مواقع، قالب‌‏گیری در خود محل (دیوار) و درست در کنار پنجره انجام می‏‌شود. این تدبیر، ممکن است با نفوذ آب روبه‌‏رو شود. اما از بروز پدیده چگالش جلوگیری می‏‌کند. سطوح سرد این فرآیند را تشدید کرده و می‌‏تواند نشانه‌ای از محل غیرایزوله (عایق نشده) در دیوار باشد. این همان دلیلی است که اکثر کشورهای اروپایی را مایل به استفاده از پل‌‏های حرارتی کرده است. ضریب انتقال خطی انرژی با حرف (ψ) و یکای ولت بر متر کلوین نشان داده می‏‌شود. مقدار به ‏دست آمده در سه بعد و دو بعد از محیط اطراف مطرح می‏ شود.

به طوری خاص، فوم‌های پلی‏ یورتان کارنامه خوبی را در این زمینه از خود نشان داده‏‌اند. اگر فوم‌ها کیفیت بالاتری داشته باشند، نتیجه مسلما بهتر خواهد بود. به ویژه pu فوم‌‏های درجه “Gun” که در موارد بسیار حرفه‌‏ای مورد استفاده قرار می‏‌گیرند. در چندسال اخیر، علاقه به فوم‏‌های منعطف بیشتر شده است، زیرا آنها قابلیت جابه‏‌جا شدن را نیز دارند و با تغییرات دما کاملا فضای اتصال را پر می ‏کنند.

پل‏ های حرارتی، بسیار حالت کشسان دارند و بر هر سطحی قابل اجرا هستند.


تعداد بازدید : 887

ارسال نظر

ارسال