به گزارش باشگاه در و پنجره و نما

گروه اطلاع رسانی ایرنا در راستای ایفای رسالت آگاهی بخشی به انعکاس برجسته ترین گزارش های روزنامه های مختلف با عناوینی چون شلیک شایعه‌ها، شکار ببر و مگس، یک گل سرخ برای زری، مدل نجات بانک‌های بحرانی، درخواست های بی نمک، بحران خودرو؛ بازگشت به نقطه صفر، دست در جیب مردم برای جبران کسری بودجه؟، گاز، ابزار دیپلماتیک ایران در مذاکرات و پرستاری روی لبه تیغ» پرداخته است، در ادامه به بازتاب گزیده ای از این مطالب می پردازیم:

** شلیک شایعه‌ها
روزنامه آرمان در گزارشی با عنوان «شلیک شایعه‌ها» نوشت: سه روز گذشته خبری مبنی بر استعفای ظریف از وزارت خارجه و همچنین خروج ایران از برجام در فضای مجازی دست به دست شد که با خود واکنش‌های بسیاری را همراه داشت. پس از استعفای وزیر بهداشت و درمان دولت روحانی و کنار گذاشتن دو وزیر از سوی مجلسیان و همچنین فشارهایی که برخی بر معاون اول ریاست جمهوری در راستای استعفا وارد می‌کردند دور از ذهن نبود که جریان مخالف دولت دست به ساخت دروغ دیگری بزند و مدعی استعفای ظریف و خروج ایران از برجام شود.

این گونه اظهارات تنها از سوی افرادی می‌تواند باشد که برای این خاک هیچ ارزشی قائل نبوده و تنها به دنبال مواضع و منافع شخصی خود هستند و به هیچ عنوان به دنبال منافع ملی نیستند و تنها دم از حقوق ملت می‌زنند. پس از آنکه آقای اسحاق جهانگیری مطرح کردند که در دولت خواهند ماند، مخالفان دولت دست به ساخت پروژه جدیدی برای تخریب دولت زدند و آن مطرح کردن شایعه استعفای ظریف بود. طی چند ماه اخیر بسیار هجمه‌ها روی وزیر خارجه دولت افزایش یافت تا آنجا نمایندگان مجلس به دنبال استیضاح او بودند، اما به جهت آنکه هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای برای استیضاح این وزیر محبوب دولت نداشتند نتوانستند به هدفشان برسند.

** شکار ببر و مگس
روزنامه اعتماد در گزارشی با عنوان «شکار ببر و مگس» نوشت: حزب کمونیست حاکم چین سال 2019 میلادی را با گزارشی از موفقیت‌های دولت این کشور در مبارزه با فساد دولتی، ارقام ثروت‌های ضبط شده متهمان اقتصادی و تعداد بازداشت‌شدگان طرح مبارزه با فساد آغاز کرده است. کارزاری که 7 سال پیش توسط شی جین‌پینگ، دبیرکل جزب کمونیست این کشور برای مبارزه با فساد کارمندان دولتی و مدیران حزب کمونیست آغاز شد. طی 4 سال گذشته و از زمان آغاز عملیات فرامرزی برای بازداشت و استرداد مفسدان فراری تاکنون معادل 100 میلیارد یوان معادل یک میلیارد و 500 میلیون دلار اموال متهمان به فساد به چین بازگردانده شده که بیش از 500 میلیون دلار آن فقط در یک سال گذشته به دست آمده است.

دولت چین اعلام کرده است که طی یک سال گذشته 51 مدیر ارشد دولتی در سطح استانداری و وزارت در میان نزدیک به 1400 متهم فراری از خاک کشورهای دیگر برای محاکمه در چین به این کشور بازگردانده ‌شده‌اند. به گزارش خبرگزاری شینهوا، طی یک سال گذشته 621 هزار چینی به اتهام فساد مالی، رشوه، اختلاس و جرایم دیگر مالی در دادگاه‌های این کشور یا توسط نهادهای نظارتی محاکمه شده‌اند که در میان آنها چهره‌های مشهور و بلندپایه‌ای از معاونان وزرا تا مدیران عامل و اعضای هیات مدیر کمپانی‌های عظیم دولتی چین مشاهده می‌شوند.

**یک گل سرخ برای زری
روزنامه ایران در گزارشی با عنوان «یک گل سرخ برای زری» آورد: دختربچه‌ها با آن لباس‌های رنگی و زیبا دایره زده‌اند. عروسک، گوشه‌ای پرتاب شده. دخترک به جای عروسک و لباس مدرسه حالا لباس عروسی به تن کرده. درست تر بگویم لباس عروسی به تنش کرده‌اند. اشک صورتش را پوشانده. مادر که به سمتش می‌آید، کورسوی امیدی در دلش روشن می‌شود. مادر نجاتش می‌دهد؟ مادر اما دسته گل سفید رنگ را به سویش دراز می‌کند. امیدش دود می‌شود. جیغ می‌زند، دوروبری‌ها اما کِل می‌کشند. دخترک نیروی حیاتش را از دست داده است؛ او تسلیم سرنوشت می‌شود.

به چهره تماشاگران این نمایش نگاهی می‌اندازم، بیشترشان اشک می‌ریزند. دختران نوجوان بلوچ شهرری امروز نمایشی را برایمان بازی می‌کنند که خودشان زندگی‌اش کرده‌اند؛ ازدواج در کودکی. از بلوچ‌های پاکستان هستند و شهرری زندگی می‌کنند. آنها به همت داوطلبان جمعیت دانشجویی امام علی دورهم جمع شده‌اند. از نمایش‌شان بیشتر برایتان می‌گویم نمایشی که با همه وجود بازی می‌کنند، پیش از آن باهم بنشینیم پای حرف‌هایشان.

رویا یکی از بازیگران این نمایش است، تازه 14 ساله شده. 13 ساله بود که قرار شد به مردی 40 ساله شوهرش دهند. چشم و ابروی مشکی زیبایی دارد و با لحنی تأثیرگذار حرف می‌زند، خیلی بزرگتر از سنش: «زنش فوت کرده بود و چهار بچه داشت. با پدر و مادرم قرار گذاشت و گفت اگر دخترتان را بدهید 40 میلیون می‌دهم. این رسم ماست؛ شیربها می‌گیرند و دختر را می‌دهند.»

** مدل نجات بانک‌های بحرانی
روزنامه دنیای اقتصاد در گزارشی عنوان «مدل نجات بانک‌های بحرانی» را برجسته کرد و نوشت: آیا در شرایط متزلزل‌شدن بنیان‌های مالی، سیاست‌گذار می‌تواند به نحوی در نظام مالی دخالت کند که هم زیان سپرده‌‌گذاران جبران شود و هم اقتصاد از تبعات این مداخله زیان چندانی نبیند؟ تجربه مداخله حاکمیت در زدودن سایه هراس از نظام بانکی کشور نشان می‌دهد که در چنین شرایطی انتخاب سیاست‌گذار پرداخت مستقیم به سپرده‌گذاران است. راه‌حلی که از زاویه دید اقتصاددانان، با وجود جبران بخشی از زیان سپرده‌گذاران، تبعات منفی فراوانی برای اقتصاد به همراه خواهد داشت. این در حالی است که سیاست‌گذاران آمریکایی در اوج بحران مالی سال 2008 از راه‌حل دیگری برای ثبات‌بخشی به نظام مالی استفاده کردند.

در این راه‌حل که محور اتکای آن بر ابزاری به نام‌ «سهام ترجیحی» قرار داشت، وزارت خزانه‌داری آمریکا بیش از 200 میلیارد دلار سرمایه به نظام بانکی این کشور تزریق کرد. راه‌حلی که حداقل سه مزیت در مقایسه با پرداخت مستقیم به سپرده‌گذاران داشت. مراجعه تعداد کمتری از سپرده‌گذاران به بانک‌ها برای دریافت سپرده‌های خود به واسطه اطمینان از استحکام نظام مالی، کم‌شدن ریسک فعالیت نظام بانکی و متعهد شدن بانک‌ها به بازپرداخت تعهداتشان در قبال صرف منابع عمومی برای تقویت استحکام مالی؛ راه‌حلی که در نهایت هم صنعت بانکداری آمریکا را نجات داد و هم پاسخگوی هراس سپرده‌گذاران بود.

** درخواست های بی نمک
روزنامه قانون با انتشار عنوان «درخواست های بی نمک» نوشت: «ایران هنر کرد که به یمن 5 گل زد. من اگر جای آن‌ها بودم سعی می‌کردم این 5 تا را به عربستان، امارات یا تیم دیگری بزنم». این بخشی از اظهارنظر مسعود ده نمکی در یک برنامه تلویزیونی پیرامون جام ملت های آسیاست. او که با نگاهی آلوده به سیاست، نخستین دیدار ایران در جام ملت‌های آسیا را نقد می کرد به ناگاه جملاتی را عنوان کرد که پیش از این حسین شریعتمداری در کیهان و پس از پیروزی تیم ملی ایران برابر فلسطین نوشته بود. «نگاه سیاسی» سال‌هاست گریبان گیر ورزش ایران شده و پس از ورود مدیران سیاسی به باشگاه داری با بودجه دولتی شدت بیشتری گرفت.

حال همان جماعتی که از AFC برای گرفتن میزبانی عربستان در ایران به دلایل سیاسی گلایه می‌کردند آشکارا از عملکرد ملی پوشان کشور دلخورند که چرا به «یمن قحطی زده» 5 گل زده اید؟ در واقع از نظر ده‌نمکی، فوتبال یک بازی کنترل شده است، شما می توانید گل های تان را نزنید و برای یک بازی دیگر حفظ شان کنید. تاثیر سیاست بر فوتبال ایران همواره حاشیه ساز بوده، یک روز با گل های زیادی که به حریف زدیم و روز دیگر با تساوی جنجالی.

** بحران خودرو؛ بازگشت به نقطه صفر
روزنامه همدلی در گزارشی با عنوان «بحران خودرو؛ بازگشت به نقطه صفر» نوشت: «خودروسازان نیازمند برنامه حداقل پنج ساله هستند تا بتوانند روال مشخصی را در تولید محصول در شرکت‌های خود پیاده کنند.»؛ این اظهارنظری است که دیروز معاون طرح و توسعه وزارت صنعت، معدن و تجارت مطرح کرد. اظهار نظری که می‌توان آن را از ابعاد مختلف و قابل تاملی بررسی کرد. تهیه یک برنامه استراتژیک و میان‌مدت برای حل مشکلات صنعت خودرو اتفاق خوبی است، اما سوال مهمی را به ذهن می‌رساند که انگار پاسخ آن را حتی کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی هم نمی‌دانند؛ اگر قرار بود صنعت خودروسازی در ایران طبق یک برنامه استراتژیک و مدت‌دار پیش برود، مگر 50 سال مدت زمان کمی برای دست‌یابی به اهداف این صنعت و حتی رقابت اتومبیل‌های ایرانی با غول‌های خارجی بود که حالا خودروسازان بخواهند طی یک برنامه 5 ساله به اهداف خود برسند؟

اگرچه اظهار نظرهای کارشناسی در پاسخ به این پرسش متفاوت است، اما آگاهان اقتصادی در یک مورد اتفاق نظر دارند، آنکه با توجه به بی‌ثباتی و بیمار بودن اقتصاد ایران، این برنامه میان مدت در صنعت خودروسازی بدون فایده و به نوعی اتلاف وقت است. به گفته بسیاری از تحلیلگران بخش صنعت، یکی از راهکارهای مهم برای رفع مشکلات بازار خودرو تولید محصولاتی است که توان رقابت با محصولات خارجی را داشته باشند تا با افزایش تقاضا فروش را بیشتر کرده و سود خوبی را عاید خودروسازان کند. این در حالیست که تجربه سال‌ها آزمون و خطا در این صنعت، بحران مواد اولیه و افزایش قیمت میلیونی خودروهایی که داد مصرف کننده از بیداد کیفیت پایین آنها درآمده، حاکی از آن است این صنعت همه فرصت‌های طلایی خود را برای توسعه تولید از دست داده است. به بیان روشن‌تر انحصار، صنعت خودرو را جوری از پا درآورده که حالا تولید کنندگان به نقطه صفر بازگشته‌اند.

**دست در جیب مردم برای جبران کسری بودجه؟
روزنامه آفتاب یزد در مطلبی با انعکاس عنوان «دست در جیب مردم برای جبران کسری بودجه؟» نوشت: تهران، کلانشهری که هوای آلوده اش نفس کشیدن را دشوار می کند، ترافیک هر روزه اش عمر ساکنان این شهر را تلف می کند به گفته کارشناسان در زمان زلزله چیزی از آن باقی نخواهد ماند و به گفته مسوولان بیش از 25 درصد آن بافت فرسوده است؛ قرار است به شهری تبدیل شود که حتی برای تردد در آن نیاز به پرداخت مالیات است!

باورش سخت است اما طبق لایحه دریافت عوارض برای تردد از تونل های شهری و بزرگراه صدر که قرار است این هفته به شورای شهر تهران برود و اگر این لایحه به تصویب برسد تونل های نیایش، رسالت، توحید، شهدای غزه، امیرکبیر و صدر مشمول دریافت عوارض خواهند شد.

**گاز، ابزار دیپلماتیک ایران در مذاکرات
روزنامه شرق در گزارشی با درج عنوان «گاز، ابزار دیپلماتیک ایران در مذاکرات» آورد: همواره مطرح بود که نفت به‌عنوان یکی از استراتژیک‌ترین کالاهای صادراتی ایران برای مذاکرات سیاسی و اقتصادی در بُعد دیپلماسی تجاری است اما در‌همین‌حال، بسیاری از کارشناسان معتقدند که گاز، می‌تواند رکورد نفت را هم بشکند و ایران را تبدیل به هاب منطقه در زمینه قیمت‌گذاری کند. آنها معتقدند این کالا، می‌تواند موقعیت استراتژیک ایران را در منطقه تقویت کند و درعین‌حال، درآمدسازی شایان‌توجهی را برای کشور به همراه آورد. این در حالی است که قطر به‌عنوان رقیب گازی ایران در منطقه، قیمت سیاسی برای گاز تعیین کرده است؛ در معنای دیگر با پایین درنظرگرفتن قیمت گاز، مشتری‌های ایران را می‌رباید. در چنین شرایطی که ضرورت دارد ایران بازار را از دست این رقیب سیاس بیرون آورد، دلواپسان در ایران بر این نکته تأکید دارند که ایران به‌دنبال ارزان‌فروشی یک منبع مهم کشور است.

مهدی حسینی کارشناس‌ارشد نفت و دبیر سابق کمیته قراردادهای نفتی از مزیت‌های بازار صادراتی گاز برای ایران این‌گونه می‌گوید: نفت یک بازار بین‌المللی است و گاهی با گاز قابل جایگزینی است. مزیت بزرگی که ما در زمینه گاز داریم، این است که اولا گاز فراوانی داریم و این گاز را باید از زمین خارج کنیم. گرفتاری اصلی ما این است که تا‌به‌حال اقتصاد سیاسی ما اجازه نداده در بازار گاز اثرگذار باشیم اما ما 15 کشور همسایه داریم که منهای یکی، دو کشور مثل ترکمنستان، تا حدودی جمهوری آذربایجان، همه به گاز احتیاج دارند و ارزان‌ترین شکل صادرات از طریق خط لوله است.

** پرستاری روی لبه تیغ
روزنامه خراسان در گزارشی با درج عنوان «پرستاری روی لبه تیغ» نوشت: یک سال از آن روزهای سخت می گذرد اما خاطرات توی ذهن اش آن قدر تازه اند انگار که همین دیروز آن سرنگ پُرخون از رگ بیمار بیرون آمد و شکست و میانه فریادها و دست و پا زدن های بیمار، به دست حمیده سادات فرو رفت. یک لحظه نفس اش را حبس می کند و بعد با کلمات بریده می گوید: با خودم فکر کردم که دیگر تمام شد. حالا این من هستم که از فردا باید جای بیمار روی این تخت بخوابم.

او یکی از انبوه پرستارانی است که کارش با درمان بیمارانی پیوند خورده که یک عفونت یا عارضه عمدتا حساس و خطرناک، آن ها را راهی بیمارستان کرده است. خودش تاکید می کند: بخش عفونی بیمارستان، یکی از مهم ترین و حساس ترین بخش هاست. این جا باید نگران باشی که سوزن‌های آلوده بیماران عفونی وارد سرانگشتانت‌ نشود، باسیل‌های موذی «تی. ‌بی» (یا همان سل) آلوده ات نکنند، بیماری های عفونی حاد مثل تب «کِریمه کنگو» اگر شایع شود، اولین خطر متوجه کادر درمانی است. خلاصه یک صبح ممکن است در محل کارت به عنوان پرستار حاضر شوی و پایان شیفت کاری ات، یکی از مریض های همین بیمارستان باشی.

این ها بخشی از درد دل های یکی از پرستاران بخش عفونی بیمارستان امام رضا(ع) مشهد است. او البته تاکید می کند که دشواری ها و مخاطرات این کار را پذیرفته و می افزاید: این حرفه به ما آموخته، بیماری هر مریض، هر قدر که خطرناک باشد، نمی توان از درمانش سر باز زد. این تعهد حرفه ای و اخلاقی ماست که از دردهایش کم و به بهبودش کمک کنیم.

پژوهشم**2059**9131